هوای پاک، آینده روشن: مهاجرت از شهرهای گران قیمت و آلوده

 مهاجرت از شهرهای پر جمعیت و شلوغ مانند تهران در سال های اخیر روندی رو به رشد داشته است. مردم از مناطقی با کیفیت هوای ضعیف خارج می شوند، اغلب به این دلیل که این شهرها برای زندگی خیلی گران هستند. اما روند فزاینده مهاجرت از شهرهای گران قیمت و آلوده ناشی از عوامل متعددی دیگری نیز هست که بر تصمیمات افراد برای جستجوی محیط های زندگی جدید تأثیر می گذارد. از آنجایی که شهرها با چالش هایی مانند کمبود مسکن مقرون به صرفه و ازدحام جمعیت دست و پنجه نرم می کنند، مهاجران مجبورند مکان های جایگزین مانند شهرهای حومه یا شهرهای شمالی کشور که آب و هوای با کیفیت تر دارند را برای شرایط زندگی بهتر کاوش کنند.

 

تصمیم گیری در مورد محل زندگی فقط به اولویت بندی افراد بستگی دارد. حتی زمانی که خریداران خانه تغییرات آب و هوایی را در نظر میگیرند، کیفیت هوا اغلب مورد توجه قرار نمی گیرد زیرا در نگاه اول به اندازه تهدیداتی مانند سیل و آتش سوزی مخرب نیست. اما با تشدید خطرات سلامتی همچنین عوامل دیگری که در ادامه به آنها می پردازیم،  مناطق پر ریسک سریعتر از گذشته ساکنان خود را از دست می دهند.

از مهم ترین عوامل مهاجرت از شهرهای بزرگ می توان به موارد زیر اشاره کرد:

 

فشارهای اقتصادی

هزینه بالای زندگی در شهرهای بزرگ منجر به فشار مالی بر ساکنان می شود. افزایش قیمت ملک، مالیات و هزینه های روزمره به این بار مالی می افزاید. همچنین فقدان گزینه های املاک مقرون به صرفه ساکنان را مجبور می کند به دنبال جایگزین های بهتر باشند.

تحقیقات دنیای‌اقتصاد در مورد موضوع مهاجرت معکوس از تهران به استان های مجاور نشان داد مهاجران نه به دلیل کمبود مسکن بلکه برای گریز از شرایط سخت اجاره‌‌‌نشینی در پایتخت ناگزیر به مناطقی دیگر نقل مکان کردند. افزایش روز افزون اجاره‌‌‌بها در سال های اخیر و عدم تطابق رشد درآمدها با تورم عمومی حاکم، گزینه‌‌‌ای به جز مهاجرت برای مستاجرها باقی نمی گذارد.

نگرانی های زیست محیطی

 آلودگی هوا، آب و همچنین آلودگی صوتی بر کیفیت زندگی تاثیر منفی میگذارد و سلامت و رفاه ساکنان شهر را می کاهد. تمایل به هوای پاک‌تر، فضاهای سبز و محیط‌های سالم‌تر باعث مهاجرت به شهرهایی مانند نور و نوشهر میشود که هوای با کیفیت و طبیعتی با طراوت را حفظ کرده اند.

 

بیشتر بخوانید:  ساخت ویلای دوستدار محیط زیست، ساختن آینده  تاثیرات گسترش شهرسازی بر گونه های جانوری مازندران

کیفیت زندگی

 سبک زندگی شهری استرس زا و پر تنش است و بر سلامت روان تاثیر می گذارد. رفت و آمدهای طولانی، ازدحام بیش از حد، و آلودگی صوتی کیفیت زندگی را در شهرهای پر جمعیت کاهش می دهد. اگر به دنبال آرامش و تعادل میان کار و زندگی باشید این مسائل باعث مهاجرت شما به مناطق ساکت تر می شود.

 

فرصت های شغلی

 در سال های اخیر به خصوص پس از همه گیری کرونا که امکان حضور در محل برای کار محدود شده بود، روند رو به رشدی برای کار از راه دور و گزینه های شغلی انعطاف پذیر شکل گرفت که هم برای کارفرمایان هزینه کمتر و هم برای کارکنان سهولت و بازدهی بیشتری داشته باشد. کارهای فریلنسری بدون نیاز به حضور دائمی در دفتر کار امکانات مهاجرت از شهرهای پر هزینه را برای افراد فراهم کردند.      
 از طرفی جاده های مناسب که فاصله زمانی تا تهران را کمتر و کم خطرتر کرده اند این امکان را به اینگونه افراد میدهد که در صورت نیاز، در کمترین زمان به محل کار خود بروند. با توجه به اینکه طی کردن این مسافت برای چند بار در ماه همچنان به صرفه تر از زندگی در نزدیکی محل کار و شهرهای گران قیمت خواهد بود. فرصت های خاص شغلی و سرمایه گذاری که در شهرهای رو به رشد وجود دارند نیز میتواند بر تصمیم فرد برای مهاجرت تاثیر بگذارد.

 

زیرساخت ها و خدمات

 تمایل به بهبود خدمات عمومی و امکانات تفریحی نیز یکی دیگر از علل مهاجرت از شهرهای بزرگ هستند. ازدیاد جمعیت فشاری بر زیرساخت های شهری تحمیل میکند که منجر به کاهش کیفیت، محدودیت منابع و خدمات ناکافی برای ساکنان می شود.
به طور مثال با افزایش جمعیت، تقاضای حمل و نقل نیز افزایش می یابد و کمبود خدمات حمل و نقل عمومی و تردد تعداد بالای خودروی شخصی در خیابان ها، مشکلات ترافیکی بغرنجی را پدید میاورد.

 

 از جمله مناطقی که در سالهای اخیر مهاجران زیادی پذیرفته، شهرهای خطه شمالی کشور از جمله نور، رویان و نوشهر است. این نقاط علاوه بر طبیعت زیبا و هوای پاک، دارای فرصت های زیاد برای سرمایه گذاری مطمئن هستند. قیمت میانگین مناسب تر املاک به نسبت پایتخت و همچنین افزایش امکانات رفاهی، از دیگر علل استقبال مهاجران برای سکونت گزیدن در این نواحی است.

 

 

 برخی از مردم شهرهای شلوغ را ترک می کنند زیرا نگران تاثیر کیفیت بد هوا بر سلامتی خود هستند، اما بسیاری از آنها به دلیل هزینه بالای زندگی در حال مهاجرت هستند. افرادی که به شغل خود در این شهرها وابسته اند به حومه شهر یا استان های مجاور مهاجرت میکنند و برخی دیگر که به کلی شغل خود را تغییر داده یا به محلی وابسته نیستند، به مناطق در حال رشد با کیفیت هوای مناسب نقل مکان میکنند.